Herb gminy Lubasz stanowi „BOŃCZA”.
Jest to biały jednorożec do konia podobny, przednimi nogami wspięty, w lewą stronę terczy skierowany, na czole róg kończasty, księżyc jak na nowiu, jakby go opasywał. Nad szyją jego trzy białe gwiazdy tek ułożone, że dwie na spodzie, a jedna nad nim na wierzchu. Całość umieszczone w polu błękitnym, żółtą ozdobną opaską obwarowanym.
Monografia
Według przekazów historycznych wieś Lubasz położona nad jeziorem w okolicy leśnej jest gniazdem rodziny wielkopolskiej, obecnie wygasłej, Lubaskich, herbu Radwan. Wbrew przekonaniom Radwan nie jest herbem pojawiającym się we wszelkiego rodzaju opracowaniach. Jest to bowiem „chorągiew żółta w trzech płatach u każdej z nich u dołu frędzle, na wierzchu jej krzyż. Chorągiew tę otrzymał rotmistrz Radwan w zamian za jej uratowanie. Na podstawie akt grodzkich poznańskich ustalono, że w roku 1505 Domasław Lubaski, ówczesny właściciel Lubasza zabezpieczył na nim wiano żony Doroty z Sławieńskich. W wieku XVII Lubasz już należał do Gorajskich w XVIII w. był własnością Miaskowskich, później Swiniarskich, a następnie Szułdrzyńskich. To właśnie od rodu Miaskowskich, którzy posługwali się herbem BOŃCZA rozpoczął się okres intensywnego rozkwitu Lubasza. 06 września 1751r. do kościoła wprowadzono cudowny obraz Najświętszej Marii Panny. Była to wielka uroczystośc dla Lubasza w której uczestniczył na samym czele procesji Antoni Bończa Miaskowski. Obraz był prowadzony na tryumfalnym wozie. Z racji fundacji kościoła umieszczono w nim herb, którym posługiwali się Miaskowscy. Był nim Bończa, jednorożec biały w lewą stronę tarczy napędzony przednimi nogami wspięty, księżyc jak na nowiu jakby go opasywał, a trzy gwiazdy nad szyją jego tak ułożone, że dwie na spodzie a jedna nad nimi na wierzchu”. Herbem BOŃCZA posługiwało się około 48 nazwisk – rodów polskich. Przywieziony został z Włoch w pierwszych latach chrześcijaństwa. Do Polski najprawdopodobniej dotarł przez biskupa Kruświeckiego lub Kujawskiego w roku 1994. Oprócz rodów polskich „siłą jest domostw we Włoszech, Francyji, Niemczech, Brytanyi, które tymże kształtem jednorożca w swym herbie noszą”.