Sołectwo: Prusinowo
Liczba mieszkańców na koniec roku 2010		208
Sołtys wsi		Cichorek Józef
Adres		Prusinowo 10, 64-720 Lubasz
nr telefonu		67 255 61 90
Miejscowości wchodzące w skład sołectwa		Prusinowo

Niewielka wieś Prusinowo położona jest ok. 4 km na wschód od Lubasza. Według źródeł historycznych w 1580 roku należała do Macieja Włościejowskiego. Później wchodziła w skład klucza czarnkowskiego, będącego w XVIII w. własnością Poniatowskich. Kolejnymi właścicielami wsi byli Świaniarscy i Miaskowscy. W końcu XVIII w. Prusinowo liczyło 14 domów i 80 mieszkańców. W poł. XIX w. wieś i folwark – jako część dominium lubaskiego – przeszedł w ręce Szułdrzyńskich. W latach międzywojennych w skład majątku wchodziło 505 ha ziemi, w tym 386 ha ziemi uprawnej, 96 ha łąk, 9 ha lasów. Ponadto do majątku należała nieistniejąca już w 2 poł. XIX w. cegielnia.
Układ przestrzenny: historyczny układ przestrzenny oparty został na skrzyżowaniu lokalnych dróg; zabudowa gospodarstw wiejskich usytuowana została w jednostronnym układzie ulicowym, natomiast zespół dworsko-parkowy wraz z folwarkiem położony jest w północno-zachodniej części wsi.
Zabudowa: historyczna zabudowa gospodarstw wiejskich zlokalizowana jest po wschodniej stronie drogi. Zachowane domy mieszkalne, o prostej, tradycyjnej bryle pochodzą głównie z przełomu XIX/XX w. i pocz. XX w. Zespół dworsko-parkowy położony jest na wzniesieniu wyraźnie wyodrębniony z otoczenia. Zespół składa się z dwóch części: część wschodnią -  rezydencjalną – stanowi park w którego zachodniej części usytuowane zostały obiekty mieszkalne: pałac oraz dom mieszkalny typu dworak. Pałacyk-willa, nawiązujący do formy neorenesansowej willi w „guście włoskim”, wzniesiony został w 2 poł. XIX w. Składa się z dwóch wyodrębnionych brył: dwukondygnacyjnej części głównej oraz parterowej przybudówki; z elewacjami ozdobionymi skromnym detalem architektonicznym. Pałac pozostaje obecnie w bardzo złym stanie technicznym. Część zachodnia – gospodarcza – składała się z budynków rozmieszczonych wokół dużego dziedzińca gospodarczego, z dawnych obiektów zachowane pozostały jedynie: chlewnia ( 1890 r.) i stodoła (1885 r.) oraz mocno zniszczona kuźnia.